رنگ رو رفته ی آبی خوزستان
استان خوزستان، علیرغم اینکه از بنادر باقدمت و مرز دریایی قابل اعتنایی برخوردار و تنها استانی در کشور است که رودخانه های قابل کشتیرانی دارد، اما آنقدر که نفت و نخل در آن بلندآوازگی دارد، بنادر و دریایش نام آشنا نیست.
بسیاری ار اهالی خوزستان برای بهره بردن از جاذبه های دریایی و ساحلی راهی بوشهر و هرمزگان می شوند و اگر بخواهند از بندرهایی نامی ببرند معمولا بوشهر و بندرعباس را نام می برند.
برای بیان دیرینگی دریانوردی در خوزستان همین مقدار که بگوییم قدیمی ترین سند دریانوردی جهان که سنگ نگاره ای است که در شوش یافته شده، بس است. یا برای رساندن بی همتایی آن در برخورداری از اقلیم دریایی منحصر به فرد اینکه گفته شود خور موسی به عنوان بزرگترین خورخلیج فارس است و زیستگاه متنوع ترین گونه های آبزیان است، حق مطلب ادا می شود.
اما با این همه باز خوزستان در افکار عمومی به دریا وسواحلش شناخته شده نیست. اینکه روزی روزگاری اهواز امروزی، بندرناصریه بود و تا شمال خوزستان از آبراهه کارون بازرگانان داد و ستد می کردند، باز بازرگانان خوزستانی را از صرافت روی آوردن به بنادر هرمزگان و بوشهر باز نمی اندازد.
اینکه چه عوامل و اراده ای در پس پرده، رنگ دریایی خوزستان را بی رنگ می کند، خود جستار گسترده ای نیاز مند است اما باید گفت اگر رفته رفته سیاهی نفت خوزستان بر آبی آبراهه هایش بچربد، زمینه ساز بروز تهدیدات و خطرات چندی است و می باید از اکنون که بسیار هم دیر شده، زنگ های هشدار را به صدا در آورد.
در خاموشی رسانه های آگاهی بخش و هشدار رسان، خورها و سواحل خوزستان در مرگ رسانه ای فرو می روند و زمینه برای دست اندازی صنایع آلاینده به محیط زیست دریایی فراهم تر می شود تا با ریختن پساب های خود در حلق خورها و سواحل، همین گونه های آبزی اندک برجای مانده را به یک باره در دهان مرگ فرو ببرند.
در تاریکنای بی خبری از سواحل و آبراهه های خوزستان که توان بالقوه ای برای بسط و توسعه فرصت های مولد اشتغال و بازرگانی دارد، یکی پس از دیگری فرصت های توسعه و سرمایه گذاری گردشگری دریایی از بین برود و همه ی سرمایه ها به سوی مراکزی که مافیای اقتصادی می پسندد در دیگر استان ها سرازیر بشود.تا در اثر این اهمال های که آمیخته به رنگ خیانت است، باز ترانه های شاد بندری که در آن از صفای بلم سواری در کارون و اروند و بهمن شیر و نوش خواری در سواحل خورها یاد می شد، از تصانیف خاک گرفته سراغ بگیریم.
رنگ خوزستان آبی تر از این ها است که می بینیم اگر که فقط به سیاهی نفتش چشم ندوزیم.
